Roots Reggae

Lange tijd was Kiddus I alleen bekend van de song ‘Graduation in Zion’ van de soundtrack van de film Rockers. Kiddus I is een cult held uit de jaren 70’ onder reggaeverzamelaars in de jaren 80 en 90 maar gelukkig heeft het Franse Makasound in 2005 de man een plaats bij het grote publiek gegeven. Daarna doet Dub Store Records uit Japan het in 2007 nog met overtreffende trap over door de cd ‘Graduation in Zion’ uit te brengen. Echter er lijken nog twee CD’s op komst bij DSR uit Japan: Kiddus I - Jah POWER, Jah Glory 1979-1982 en Kiddus I Universal Messenger. Goed, laten we bij het begin beginnen.

Kiddus I heet Frank Dowding en is geboren in december 1944 (sommige zeggen 1954) Port Maria, St. Mary. Na in het koor van zijn school gezongen te hebben wordt hij pas echt actief in de muziek eind jaren 60’ met Terry & The Hurricanes en de Sheiks (met o.a. Deadly Headley, Lester Sterling, en Roland Alphonso). Daarna is het te vinden bij de Sons Of Negus van 1971-1978. Daar speelt hij de funde drum http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Caribbean_drums.

Zijn eerste eigen solo opnames zijn ‘Careful How You Jump’ aka ‘Fire Burn’ en ‘By The Sweat Of Man’s Brow’ aka ‘Sweat’ in 1972 voor Joe Gibbs (bestaat ook een release van uit 1970). Hiervan is alleen nog ‘Fire Burn’ goed te vinden, volgens Kiddus I in de jaren 70’ vier keer opgenomen. In 1975/1976 werkt hij in Harry J met producer Jack Ruby. Vier tracks worden opgenomen waaronder de originele versie van ‘Graduation in Zion’. Intussen is hij ook betrokken bij de Rockers film. Rond 1976-78 werkt hij ook met Lee Perry in de Black Ark waar hij ‘Security in the Street’, ‘Too Fat’ en ‘Crying Wolf’ opneemt. Alle drie juweeltjes die uitgebracht worden in 1978 op zijn eigen Shepperd label. ‘Crying Wolf’ is de beste song van de drie, als je het mij vraagt. Al is het alleen al om de tekst die nu nog steeds van toepassing is. Er werden nog 7 nummers in de Black Ark opgenomen maar Kiddus I is de mastertapes verloren. Alleen Ron van de site Rhythm Shower heeft nog een fragment wat hij ‘Sunshine’ noemt en uit de Black Ark schijnt te komen.

Leuke feiten zijn dat Chris Blackwell eind jaren zeventig zijn teksten te sterk vond en hem daarom niet een contract aanbood. Ook is het leuk om te weten dat Dr Feelgood, in de song Punky Reggae Party van Bob Marley, Kiddus I is. Dit omdat hij altijd kwalitatief goede wiet had die hij ook met Marley deelde. Marley waardeerde die wiet bijzonder.

Hij zou ook een album uitbrengen genaamd Jah Power, Jah Glory met songs als ‘Give I Strenght’, ‘Survival’, ‘Fire Burn’, ‘Graduation in Zion’, ‘Jordan River Little Ones’, ‘Shiny Days’ en andere in Tuff Gong opgenomen songs. We praten nu over de periode 1978 -1980. Maar dit album is er toen nooit gekomen. ‘Love Child’ is de volgende song die uitgebracht wordt op zijn eigen label Shepperd. Daarna gaat hij in 1980 richting Florida en New York en neemt ‘Harder’, ‘Time’ en ‘Let Right’ op in de Dragon Studio Manhattan. Van de eerste twee zijn er 1.000 stuks geperst op het Shepperd label.

Daarna vertrekt hij naar LA waar hij gastoptredens heeft in de 'Reggae Beat' radio show. Daar werkt hij met iemand genaamd Kulik met wie hij een nummer 'Champs Elysee' opneemt. Eind jaren 80’ vertrekt hij naar Engeland en schrijft muziek en scripts voor (strip)films en theaterproducties. Enige tastbare is de film AMA Ama (1991) - Full cast and crew gesponserd door Channel 4 Television. Voor deze film schrijft hij vier songs. In Engeland brengt hij tevens, samen met Junior Reid, nummers uit op een 12’’ die de songs 'Steppin' en 'Love's Bite' bevatten. Mid jaren negentig is hij te horen op een Cat Coore's solo album. Oké, tot zover de beknopte biografie lees ook eens: http://www.reggae-vibes.com/concert/kiddusi/kiddusi.htm

Er zijn nu twee cd´s uitbracht: één door Makasound en één door DSR. Maar er volgen er nog twee door DSR.

Makasound had wel de primeur in 2005. De opnames van Kiddus I zijn puur akoestisch en opgenomen in de tuin van China Smith. Heerlijk, hoewel er wel wat kwaliteitsverschil zit tussen de nummers. Ze zijn niet allemaal even goed en je moet ook een beetje gevoel Nyahbinghi hebben. ‘The World should be a better place’ is bijvoorbeeld geen reggae ondanks de onderliggende Nyahbinghi drumming. Wel een relaxt nummer, in de bredere zin van het woord. ‘No Salvation until’ heeft op deze cd een geweldige akoestische uitvoering. Beter dan het origineel. Concluderend een goede cd die laat zien wat Kiddus I geschreven heeft. De akoestische setting is Kiddus I op het lijf geschreven en hij komt goed uit de verf. Aan de andere kant blijft het triest dat hij met deze cd debuteert. Want het zijn niet zijn sterkste nummers en dat mag je toch wel verwachten.

Een aantal sterke songs staan wel op de cd Graduation in Zion. Echter de songs zijn een beetje bij elkaar geraapt. As je de voorgaande teksten leest zie je dat het drie verschillende studio´s zijn die op deze cd vertegenwoordigd zijn en dat hoor je. Van vrij zware roots tot wat opgepoetste sounds met als klap op de vuurpijl een Nyabinghi Take van ‘Crying Wolf’. Overigens laatst genoemde zeker een mindere uitvoering. John en ik mixen nog beter op een zondagmiddag. Ik had liever de versie (b-kant) gehad van single. Maar goed, het Black Ark materiaal is essentieel en nu toegankelijk voor iedereen. ‘Love Child’, ‘Harder’, ‘Give I Strenght’ en ‘Fire Burn’ zijn de andere uitschieters.

Toch vermoed ik dat men een sterkere keuze uit zijn materiaal had kunnen maken. Songs als´Richman´had hier niet misstaan. Maar misschien hebben ze geen toegang tot al zijn uitgebrachte materiaal. Of is het gewoon een marketingtruc. Namelijk, alle goede songs uitspreiden over drie cd´s. Want als ik de site mag geloven komen er nog twee cd’s via DSR uit Japan aan. Alle twee de cd’s ook maar kopen. Wat kunnen we anders. Kiddus I blijft namelijk één van de betere zanger/songwriters met eigen stemgeluid. Nu hij weer opgedoken is uit de vergetelheid en op zijn voetstuk staat, blijven we hem volgen.

Ziggy

Discografie

Inna De Yard (MakaSound 2005)

Graduation In Zion (Dub Store 2007)