Dub Poetry

Michael Smith

Als ik het over Michael Smith heb moet ik eerst nog wat over dub-poetry uitleggen. Dub-poetry is een reggae stijl waarbij dichters hun werk laten horen over zware gedubte rhythms, die beïnvloed zijn door jaren 70 DJ’s zoals U-Roy, I-roy en Big Youth. Dub-poetry geeft de stemming van de tijd aan en de teksten zijn vaak politiek beladen. De man van het eerste uur was wel Linton Kwesie Johnson. Hij creeerde bijna eigenhandig het gehele sub-genre in de reggae muziek en inspireeerde andere dub-poet’s zoals: Benjamin Zephaniah, Oku Onuora (Orlando Wong), Jean ‘Binta’ Breeze, Mutabaruka, Afua Cooper, Ahdri Zhina Mandiela, Liallen Allen en dus ook Michael Smith.

In de reggae muziek is de rhythm track nooit helemaal ondergeschikt aan de zang, instrumentale of DJ bijdrage, maar bij de dub-poetry kan de stem juist de dominate factor worden. De dub-dichters hebben er ook voor gezorgd dat het patois (jamaicaanse dialect) meer buiten Jamaica werd gehoord, dus is het ook van meer culturele waarde. De dub-dichters trokken dan ook een andere publiek dan de gebruikelijke reggae bezoekers. Maar dan nu iets over onze man Michael Smith.

Geboren op 14 september 1954 uit een gezin van de werkende klasse. Hij werd ook wel Mikey Smith genoemd. Hij studeerde aan de Jamaican School Of Drama in Kingston waar andere dub poet’s zoals Oku Onuora en Jean ‘Binta’ Breeze ook studeerden. Linton Kwesie Johnson introduceerde Micheal Smith in 1978 aan het Engelse publiek. Linton Kwesie Johnson bracht eerst wat van Michael Smith uit onder zijn net nieuwe opgerichte label LKJ. Ook in het jaar 1978 vertegenwoordigde Michael Smith Jamaica op het 11e wereld jeugd en studenten festival op Cuba. Smith verscheen in een BBC televisie serie Ebony en de BBC bracht ook een documentaire uit gebasseerd op zijn connectie met Johnson. In 1982 bracht hijzelf zijn enige album “Mi C-YaaN believe iT” uit op het Island label. Hij treedde uitsluitend op in Europa en supportte optredens zoals die van Gregory Iscaas en Black Uhuru. Smith nam ook een sessie op bij de legendarische John Peel die door de BCC werd uitgezonden.

Nu dan de plaat. De plaat bevat 9 gedichten die ondersteunt worden door stevige en minder stevige rhythms van Dennis Bovell. Dennis kennen we ook als Blackbeard en heeft onder die naam ook verschillende platen uitgebracht. Dennis was ook gevestigd in de UK en was ook actief in de destijds aanwezige punk/new wave scene. Hij had ook wat problemen met de gevestigde orde en heeft 6 maanden moeten zitten. Terug naar het album. Michael Smith is hier de dichter en laat met de gesproken woorden in het patois duidelijk horen waar het overgaat. Anders dan bij LKJ die af en toe de dub ook aanwezig laat zijn, bepaald hier Michael Smith de nummers. Mijn favorieten ‘Roots’ (al begin jaren zeventig geschreven) en ‘Trainer’ geven dit duidelijk aan. Het is een waardevolle plaat die ook zeker iets zegt over de culturele belevenis op Jamaica en als dichter de muziek ‘gebruikt’ om zijn stem te laten horen.

Michael Smith zette ondertussen zijn werk ook voort als sociaal medewerker van gevangen in een Gun Court. Dat was een soort rechtbank op Jamaica waar snelrecht werd toegepast op zaken die betrekking hebben op schietincidenten of waar wapens betrokken bij waren. Zijn uitgesproken commentaar op de jamaicaanse politiek heeft zijn leven te snel beeindigd. Hij is gesteenigd! op Stony Hill op 17 augustus 1983 de geboortedag van Marcus Garvey. Aangenomen wordt door zijn politieke tegenstanders die geassocieerd werden met de rechtse politieke partij Jamaica Labour Party. Daarnaast is er nooit bewijs gevonden dat het hierbij ging om zijn gedichten en er wordt aangenomen zoals gezegd dat deze daad (hij werd door drie mannen aangevallen) een politieke daad is omdat hij de dag ervoor een minister zou hebben beschimpt.

Tijdens zijn herdenking in Brixton waren ook Mutabaruka, Oku Onuora, Kamau Braithwaite en LKJ aanwezig. Linton Kwesie Johnson zegt over hem: “Mikey was essentially a political poet, a people’s poet, who wrote about the dehumanization of the poor and their struggle against poverty an injustice. He wrote with conviction and performed with passion”.

Vandaag de dag is het een internationale kunstvorm die ver vanuit Jamaica is getrokken en nog steeds dichters beinvloed zoals Mzacke Mbuli uit Zuid-Afrika en Brother Resistance uit Trinidad.

Discografie:

- Word (Kingston: Light of Saba, 1978). (“Me Cyaan Believe It” and “Roots”.)


- Me Cyaan Believe It/Roots (London: LKJ Records, 1981). (Reissue.) 


- Mi Cyaan Believe It (London: Island Records, 1982).

Voor het nummer ‘Roots’ klik hier

Voor het nummer ‘Trainer’ klik hier